Utopia World

Anarion

Kiedy potrzebujesz duchowego spokoju przyjdź do pięknej swiatyni. Pomódl się, złóż ofiarę.

Anarion

Anarion pzyjechała do świątyni. Zostawiła Błyska samego i weszła do środka. Szukała swojego przyjaciela - mnicha Telmnara.
-O Gilraen, miło mi cię widzieć. - krzyknął pulchny, mały człowieczek będący mnichem. - Co cię sprowadza?
- Poprostu chciałam odpocząć. Mogę?
- Oczywiście, oczywiście. Chodź do mojego domku. Znajduje się tuż za świątynią.
Elfka chwyciła uzdę swojego konia i poszła za człowiekiem. Weszli do niewielkeigo drewnianego domku.
- Może chcesz się czegoś napić? - spytał Telmnar
- Nie, nie... Przyszłam po rade. Bo widzisz, czuję, że nie nadaję się na władcę Utopii. Czuję, ze to nie ja jestem siostra Fas'a. Wydaje mi się, że nie ja powinnam mianowac się władcą, a ktoś inny.
- Sugerujesz pomyłkę? - odpowiedział mnich z kubkiem ziół w rekach - sądzisz, ze smok Angreto zabrał nie to dziecko?
- Hmm... tak. Sądzisz, ze to możliwe?
- Nie wiem, nie wiem. Może się prześpisz? Wyglądasz na zmęczoną. - mnich przygotował posłanie. Dziewczyna położyła sie i po chwili zasnęła.

Anarion

Po długim śnie, rzeska i wypoczeta Gilraen obudziła się ze snu. Była lekko głodna, a jak zuwazyła u mnicha nie było zbyt wiele jedzenia. Cóż, musze zaplować. Dziewczyna wzięła leżący łuk i strzały. Gwizdnęła na konia. wsiadła i pojechała do lasu.

Anarion

Gilraen wróciła z polowania. Oddała mnichowi zdobycz. Kiedy ten zaczął ja przygotowywac ona przebrała się i usiadła na stopnaich świątyni. Delikatnym głosem zaczęła nucić:
A Elberth Githoniel,
silivren penna míriel
o menel aglar elenath!
Na - chaered panal díriel
o galadhremmin ennorath,
Fanuilos, le linnathon
nef aear sí nef aeron!
Stara elficka pieśń. W tym czasie Telemnar przyrządził juz zająca. Dziewczyna razem z nim zjadła. Kiedy mnich poszedł do światyni, ona rozmyslała nie mogąc zasnąc. Wreszcie sen ją zmorzył.

Anarion

Anarion obudziła się wcześnie. Ubrała się. Przegryzła kawałek lembasa, a reszta wrzuciła do plecaka. Napisała szybko kartkę do Telmnara. Poszłam w góry, Gilraen. Dziewczyna zarzuciła na sobie płaszcz, zawołała konia i wsiadła. Rumak powolnym krokiem wjechał do lasu.

Aeglos

Aeglos weszła do świątyni i złożyła w ofierze baranka. Następnie modliła się przez jakieś 30 minut (jak świątynia, to musi być jakieś bóstwo chyba), a następnie po cichu wyszła.

Aeglos

Aeglos weszła po cichu do świątyni. Smoka zostawiła na zewnątrz. Znów ją zachwycił spokój tego miejsca. Odmówiła kolejną modlitwę i wyszła. Miała pewne problemy z dojściem do Śnieżka, lecz użyła magii i pojechała dalej przed siebie.

Aeglos

Aeglos przyjechała do świątyni. Złożyła w ofierze baranka. Usiadła na małej ławce z kości słoniowej. Starała jakoś uporać się z rozczarowaniem. Po półgodzinie wyszła, wsiadła na jednorożca i odjechała.

Aeglos

Aeglos weszła, złożyła ofiarę z baranka, modliła się przez godzinę i wyszła.

Aeglos

Aeglos weszła do światyni. Złożyła ofiarę z baranka i pomodliła się o powodzenie w życiu dla maluszka. Następnie wyszła.

Irial

Irial zlozyla ofiare z baranka i chile się modila wsiadla na konia i pogalopowala do lecznicy.

Aeglos

Aeglos weszła do świątyni. Złożyła baranka w ofierze i wyszła.

Foxburr

Fas puścił jednorożca wolno. Wszedł do świątyni pomodlić się

Foxburr

Oczyszczony duchowo elf wyszedł ze świątyni. Zerwał korzonki, wsiadł na jednorożca i odjechał